Henryk Sienkiewicz – W pustyni i w puszczy – Okoliczności napisania powieści 1909 r. – pomysł napisania powieści dla dzieci r. – ukazuje się pierwszy odcinek powieści w Kurierze Warszawskim. grudzień 1911 r. – W pustyni i w puszczy wydane zostaje w postaci książki W powieści Henryka Sienkiewicza W pustyni i w puszczy, znalazły odzwierciedlenie następujące fakty z życia pisarza: Wyjazd do Afryki Zwiedzenie wielu miast – Kairu itp. Zobaczenie pustyni, piramid Spotkanie z Arabami, Murzynami Choroba – febra Branie udziału w polowaniu, wycieczkachPostacie historyczne w powieści Henryka Sienkiewicza "Quo Vadis" Gajusz Petroniusz2. Ofoniusz Tygellinus 3. Poppea Sabina Przedstawione na podstawie „Quo Vadis” i źródeł historycznych. Gajusz Petroniusz Gaius Petronius zwany Arbiter Elegantiarum (27-66 n.e.) - rzymski pisarz (poeta), filozof i polityk. Przypisuje się mu autorstwo Akcja „Krzyżaków” Henryka Sienkiewicza rozpoczyna się w trzynastym roku panowania Władysława Jagiełły (1399), a kończy się chwalebnym zwycięstwem polskich wojsk pod Grunwaldem (15 lipca 1410 r.). Zawarta w 1385 r. unia polsko-litewska w Krewie inkorporowała Wielkie Księstwo Litewskie w skład ziem Królewstwa Polskiego. Oba państwa połączyły się z powodu rosnącego zagrożenia ze strony Krzyżaków, którzy coraz zuchwalej szturmowali przygraniczne twierdze. W świecie przedstawionym swego dzieła, obok postaci fikcyjnych, umieścił Henryk Sienkiewicz wielu bohaterów doskonale znanych z podręczników do historii. Nie zostali oni, rzecz jasna, ukazani w sposób w pełni obiektywny, a to ze względu na główny zamysł towarzyszący autorowi „Krzyżaków”, który dzieło swe tworzył ku pokrzepieniu serc. Dlatego bohaterowie stojący po stronie Polski i Litwy zostali przedstawieni w sposób wyidealizowany, natomiast w wypadku Krzyżaków zaakcentowane zostały głównie negatywne cechy. Najważniejszą spośród postaci historycznych jest król Władysław Jagiełło. Ukazany został on jako doskonały i troskliwy władca, człowiek pobożny i wyrozumiały. Do samego rozpoczęcia starcia pod Grunwaldem miał on nadzieję, że nie dojdzie do walki, gdyż nie chciał przelewać chrześcijańskiej krwi. Jego żona - królowa Jadwiga - która zmarła młodo i niespodziewanie (1399), jest w dziele postacią wyjątkową. Jej dobrotliwość, hojność i łaskawość sprawiają, że już za życia zostaje uznana świętą. Władcą Wielkiego Księstwa Litewskiego jest książę Witold, brat stryjeczny Jagiełły. W dziele Sienkiewicza staje się on najbardziej zaciekłym wrogiem Krzyżaków. Pamięta krzywdy, jakie on (zabicie dzieci, uwięzienie) i jego państwo (zagarnianie ziem, mordowanie ludzi) doznali od rycerzy w białych płaszczach. Dlatego walczy z nimi z pełnym oddaniem, pozyskując sojuszników i nie lękając się samemu stanąć do boju. W „Krzyżakach” zawarty został swego rodzaju poczet polskiego rycerstwa. Wielu mężnych wojowników ukazanych przez Sienkiewicza to postaci autentyczne. Na pierwszy plan wysuwa się tutaj Zawisza Czarny, często określany mianem najznamienitszego spośród polskich rycerzy. Na kartach powieści jest on potężnym, silnym mężczyzną, który zawsze postępuje zgodnie z etosem rycerskim. Warto wspomnieć także o księciu Januszu i księżnej Annie Danucie, wszak to właśnie w ich orszaku Zbyszko spotkał Danusię. Księżna Anna była siostrą stryjeczną Władysława Jagiełły, kobietą rozważną i rozsądną. Książę Janusz (jeden z władców mazowieckich) znał Krzyżaków jak mało kto, wiedział o ich nieczystym postępowaniu i konsekwentnie wspierał Polaków. Postacie historyczne pojawiają się także w szeregach nieprzyjaciela, czyli Krzyżaków. Do 1407 r. wielkim mistrzem zakonu krzyżackiego był Konrad von Jungingen. Człowiek ten szanował Polaków i za wszelką cenę starał się nie dopuścić do wybuchu wojny. Jednakże jego następca - Ulryk von Jungingen - okazał się być człowiekiem zupełnie odmiennym. Pragnął on jak najbardziej rozszerzyć swe imperium, dlatego dążył do wojny z Polakami i Litwinami, co sygnalizował licznymi najazdami. W „Krzyżakach” Sienkiewicz opisał wiele wydarzeń historycznych. W 1399 r., ku rozpaczy całego narodu, zmarła królowa Jadwiga (wraz z nią niewiele wcześniej urodzona córka). Król, możnowładcy i prości ludzie pogrążyli się wtedy w żałobie, długo roniąc łzy nad śmiercią hojnej i dobrej władczyni. Rok 1401 przyniósł wybuch powstania na Żmudzi (brali w nim udział Zbyszko i Maćko). Trzy lata później doszło do rokowań w Raciążu (Zbyszko był członkiem królewskiej gwardii), w wyniku których zawarto pokój, a Polacy mogli wykupić Ziemię Dobrzyńską. Sytuacja zaczęła zmieniać się juz w 1407, kiedy to wielkim mistrzem został Ulrich von Jungingen. Rok 1410 przyniósł jedną z największych bitew w historii średniowiecznej Europy. Naprzeciwko siebie stanęły dwie wielkie i doskonale wyszkolone armie, kwiat ówczesnego rycerstwa. Zwycięstwo odnieśli Polacy, lecz jak pokazała historia - nie zostało ono do końca wykorzystany. Warto zwrócić uwagę, iż wydarzenia historyczne zostały przedstawione przez Sienkiewicza w sposób niemalże kronikarski. Inaczej autor postąpił z bohaterami, często dopuszczając się drobnych przekłamań w czasie dostosowywania ich do świata i wymowy swojego dzieła. Rozwiń więcej
W powieści Sienkiewicza „W pustyni i w puszczy mamy do czynienia z trzecioosobowym narratorem wszechwiedzącym. Opowiada on szczegółowo o kolejnych przygodach pary głównych bohaterów. Przedstawia tło historyczne, opisuje krajobraz, zjawiska atmosferyczne, a także egzotyczną przyrodę – florę i faunę.
Henryk Sienkiewicz – W pustyni i w puszczy – Postacie, wydarzenia, czas i miejsce akcji Postacie: zgodne z rzeczywistością: Mahdi, Gordon fikcyjne: Staś, Nel, Pan Tarkowski, Pan Rawlison, Arabowie i Beduini, którzy poznali dzieci, Fatma, Smain, Kali, Mea, kapitan Glen i dr Clary, Linde, Dinah, Murzyni Wydarzenia: zgodne z rzeczywistością: budowa kanały Sueskiego, życie Mahdiego fikcyjne: porwanie Stasia i Nel, spotkanie dzieci z Mahdim, Stać zabija lwa, a następnie Arabów i Beduinów, dzieci zostają odnalezione przez Europejczyków Wędrówka: Port Said (dzieci tam zamieszkują), Gharak (porwanie dzieci), Omdurman (spotkanie dzieci z Mahdim), Faszoda (śmierć Dinah, podjęcie decyzji o zawiezieniu dzieci do Smaina) Przez stepy i wąwozy (Staś zabija Gebra, Chamisa oraz innych członków karawany i ucieka z Nel) Pobyt w dżungli (Nel zapada na febrę) Przy jeziorze Bassa-Natok (spotkanie się z ludem Wa-humów, wojna) U podnóza gór Kilimandżaro (kapitan Glen i doktor Clary odnajdują dzieci) Dotarcie do portu Mombassu (spotkanie się dzieci z rodzicami) Czas akcji: powstanie Mahdiego 1885 r. Miejsce akcji: północno-wschodnie rejony Afryki. Dzieci wędrowały prez Egipt, Sudan, Etiopię, Ugandę, Kenię Uwielbiana przez naszą społeczność. 44 osoby uznały to za pomocne. nessina. report flag outlined. Pierwszoplanowe to : fikcyjne Stanisław Tarkowski i Nel Rawlison. drugoplanowi:Bohaterowie drugoplanowi: Kali - murzyński służący i towarzysz dzieci. Mea - murzyńska służąca. Była bardzo przywiązana do Nel i kochała się w Kalim. W pustyni i w puszczy nie powinna być uważana za powieść historyczną. Powstanie mahdystów, wokół którego grupują się główne wątki przygodowe, jest zaledwie dowolnie potraktowanym tłem głównych wydarzeń. Autor był w Afryce w kilka lat po zakończeniu powstania, a pisał swoją opowieść w ćwierć wieku po jego upadku, pisze Wiesław Kot – krytyk literacki i filmowy o tle historycznym powieści. Pierwszym ważnym procesem historycznym widocznym w tle powieści jest z pewnością budowa Kanału Sueskiego, dzięki której doszło do spotkania panów Tarkowskiego i Rawlisona. Budowa rozpoczęła się 25 kwietnia 1859 roku, a jej pomysłodawcą, a raczej osobą, która odświeżyła jej plany, był pracownik francuskiego konsulatu w Aleksandrii Ferdynand de Lesseps. Jak pisze Kot: Do budowy wciągnięto egipskich fellachów, ale Towarzystwo [Światowe Towarzystwo Morskie Kanału Sueskiego] wypłacało im tylko 20% wartości ich pracy. Tymczasem odbywała się ona w morderczych warunkach, a zatrudnieni kopacze piasku pustyni masowo umierali z wyczerpania. Nadzór nad nimi prowadziło wielu inżynierów z całej Europy, także z Polski”. Najbardziej znanym z polskich inżynierów pracujących przy budowie Kanału Sueskiego był Mieczysław Geniusz, który po ukończeniu budowy dostał posadę dyrektora wodociągów miejskich w Port Said. Niektórzy z badaczy uważają, że to właśnie Geniusz, którego Sienkiewicz znał osobiście, był pierwowzorem ojca Stasia. 20 listopada 1869 roku odbyła się uroczysta ceremonia otwarcia Kanału Sueskiego. Wtedy jeszcze Egipt znajdował się pod kontrolą francuską, jednak gdy okazało się, że nowopowstały przesmyk znakomicie spełnia swoje zadanie (krótsza droga do Indii) natychmiast zainteresowali się nim Anglicy. Brytyjczycy wykupili część akcji od władcy Egiptu Ismaila Paszy, stając się drugim co do wielkości akcjonariuszem nowego szlaku. W lipcu 1882 roku, czyli trzy lata przed rozpoczęciem się akcji W pustyni i w puszczy, Anglicy dokonali inwazji na Egipt i zajęli siłą Kanał Sueski. Brytyjczycy sprowadzili do Port Said inżynierów, których zajęciem miała być modernizacja i konserwacja budowli. W powieści do tych właśnie inżynierów należeli panowie Rawlison i Tarkowski. Angielskie wojska okupowały wówczas Egipt, w którym do głosu dochodziły frakcje walczące o niepodległość tego afrykańskiego państwa. W sposobie traktowania Egipcjan przez panów Tarkowskiego i Rawlisona, zwłaszcza tego drugiego, widać stosunek Wielkiej Brytanii do swoich państw kolonialnych: Obaj inżynierowie wyjechali nazajutrz na noc do Kairu, gdzie mieli odwiedzić rezydenta angielskiego i być na posłuchaniu u wicekróla. Chodzi tu o tzw. politykę rządów pośrednich polegającą na wykorzystywaniu istniejących już organów państwowych i narzucanie im swojej polityki, przez co zachowywały one pozory wykonywania władzy. strona: - 1 - - 2 - - 3 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij6.4 / 10 (25 ocen) 22,00 zł. Dodaj do koszyka. Henryk Sienkiewicz. Henryk Sienkiewicz. Powiadom mnie. W pustyni i w puszczy Lektura z opracowaniem. Henryk Sienkiewicz. Powiadom mnie.
postacie historyczne w pustyni i puszczy
